De huidige grote problemen op het gebied van klimaat, welvaart en gezondheid zijn globale problemen en kunnen niet meer lokaal worden opgelost. De uitstoot van CO2 door landen en bedrijven beperkt zich niet tot landsgrenzen, economische maatregelen in een land hebben effect op de welvaart in andere landen en de wetgeving voor medicijnen in een land heeft gevolgen voor de beschikbaarheid van die medicijnen in andere landen. Politici in een land kunnen dat niet meer zelf oplossen. Regeringen worden gekozen voor een bepaalde periode en zullen deze problemen dus niet oplossen zelfs niet door samenwerking of handelsovereenkomsten. Er is een andere aanpak nodig die is gebaseerd op een brede samenwerking met behoud van de rechten van de individuele mens.
Bedrijven werken globaal en bieden hun diensten globaal aan. Dit wordt ondersteund door globaal opererende systemen bijvoorbeeld voor de logistiek en de marketing. Deze globaal opererende systemen maken gebruik van gegevens, waarbij niet is vast te stellen welke verwerkingen van die gegevens onder welke lokale wetten vallen. Oplossingen zoals bijvoorbeeld bij de algemene verordening gegevensbescherming dat ieder systeem dat gebruikt wordt in Nederland moet voldoen aan de Nederlandse verordening leiden tot een zeer gecompliceerde toezicht. Dit soort oplossingen waren mogelijk toen bedrijven en dus hun systemen nog lokaal werkten en er lokale munten waren.
De burgers zien dat de globale problemen niet meer door de politici worden opgelost en verliezen hun vertrouwen in de staat en de bijbehorende wetgeving. Het gevolg is dat er gekozen wordt voor nationalisme, in de hoop op terugkeer naar de oude situatie (wat helaas niet meer mogelijk is), of voor demonstraties voor herinrichting met een nadruk op de rechten van het individu zoals recht op welvaart en gezondheid. Een herinrichting kan echter alleen door een samenwerking tussen de lokale politici en de globaal opererende bedrijven. Het oplossen van globale problemen vereist samenwerking in netwerk organisaties. Deze netwerkorganisaties kunnen globaal opererende hybride systemen ontwerpen die voldoen aan de economische eisen maar ook aan de individuele rechten van de mens. Deze systemen bestaan uit decentrale applicaties gebaseerd op die individuele rechten en centrale systemen voor de ondersteuning van de globale diensten.
Hierbij is er dan sprake van een ander model van risico beheer. Door gebruik te maken van blockchain technologie, waarbij het toezicht in het systeem is ingebouwd, kan het risicobeheer direct gekoppeld worden aan het gevolg van de transacties. De gevolgen van een transactie kunnen bijvoorbeeld vertaald worden in een toe of afname van CO2 of een toe of afname van welvaart of gezondheid. Omdat in een Blockchain omgeving transacties niet meer gewist of veranderd kunnen worden kan het systeem altijd rapporteren wat de bijdrage aan de oplossing is. Het gevolg is dat niet alleen de gecompliceerdheid van toezicht op de systemen wordt weggenomen, maar het voldoen aan de rechten van de individuele burger permanent gevolgd kan worden.
Deze vorm van transactiekosten analyse op basis van de overeenkomsten tussen internationale bedrijven en politici met inachtneming van de individuele rechten van de mens leidt tot lagere kosten zowel bij de bedrijven als de overheden. De kosten van toezicht vallen weg en de inspanningen van de bedrijven om te voldoen aan de lokale eisen komen te vervallen.
Hoe deze herinrichting gerealiseerd kan worden moet verder worden onderzocht. De driehoek tussen technologie, besturing en risico beheer is van groot belang voor overheden die gericht zijn op de rechten van de mens en voor de internationale bedrijven. Dit is een gebied waarbij toegepast onderzoek een grote bijdrage kan leveren. The Hague Graduate School van de Haagse Hogeschool richt zich hierop onder andere door het aanbieden van leergangen op het gebied van Blockchain, Data analyse, Security/Privacy en Auditing. Zij gebruikt daarbij verschillende modellen zoals het Privacy Management Model, het Financial, Human and Social Capital model en het Transactie Kosten model.